{"id":19389,"date":"2021-02-23T11:19:41","date_gmt":"2021-02-23T11:19:41","guid":{"rendered":"https:\/\/www.museum-aarschot.be\/?p=19389"},"modified":"2021-02-23T11:19:41","modified_gmt":"2021-02-23T11:19:41","slug":"godfried-van-kerckhoven-het-woord-van-god","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/pieter.fr\/godfried-van-kerckhoven-het-woord-van-god\/","title":{"rendered":"XXVIII Het woord van God"},"content":{"rendered":"\n

<< XXVII Kleinkinderen<\/a><\/p>\n\n\n\n

Godfried is kerkganger in de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Aarschot, het gehucht Ter Hoeve Testelt waar de priester tevens zijn oud-leraar was. De Zielenherder verleent Frie een opstap van het tijdelijke naar het goddelijke door hem hosties te laten uitdelen. Frie helpt deftig, plechtig, met diep ernstige ogen. De mensen van Ter Hoeve hebben zich altijd een beetje misbegrepen gevoeld zodat er een groot solidariteitsgevoel ontstond. Meer dan 150 mannen en vrouwen hebben samen gewerkt om met eigen kracht hun kerk te bouwen. De missen gaan verder in de Sint-Antonius kerk van Wolfsdonk en de Norbertijnen abdij van Averbode dat verbroederd is met het Sint-Michielscollege waar Frie op internaat was . Zo kent Frie goed de Abt Stappers of een oud-leraar prelaat door wie hij als leerling ten onrechte gestraft werd, krijgt de witheer te horen: \u201eMeu ga zet allemeleeve ne slechte puiter geweest, ge zult verzekerst nie in den hemel terecht kome.\u201c Latinist Frie zingt de gregoriaanse gezangen mee. Na de mis mag Pieter in de winkel van de abdij telkens een cassette klassieke muziek uitkiezen. <\/p>\n\n\n\n

\"Deze<\/figure>\n\n\n\n

Onze-Lieve-Vrouwekerk Aarschot –<\/strong> olie op canvas. Frie gaf aan kunstschilder Jos Tysmans (1893-1974), afkomstig uit Houthalen de opdracht dit schilderij te maken.
<\/p>\n\n\n\n

\u00ab Adversae res admonent religionem \u00bb<\/strong>
\u00ab Tegenspoed spoort aan tot godsdienst. <\/strong> \u00bb<\/p>\n\n\n\n

\"Deze<\/figure>\n\n\n\n

Door middel van afbeeldingen op ‘Wedgwood’ schalen en borden maken de kinderen kennis met de Franse taal. <\/p>\n\n\n\n

Voor het eten wordt er met God gesproken: “Wees gegroet Maria, vol van genade. De Heer is met u. Gezegend zijt gij boven alle vrouwen en gezegend is de vrucht van uw lichaam Jezus. Heilige Maria, moeder Gods vol van genade, bid voor ons armen en zondaars. Nu en in het uur van onze dood, amen.” <\/p>\n\n\n\n

<\/p>\n\n\n\n

Godfried krijgt geen ingetogen begrafenis, in beperkte kring in het kerkje van Wolfsdonk waar hij om gevraagd had. Mia beveelt een ceremonie gelijk een staatsbegrafenis in de grote kerk van Aarschot met een formatie van erewachten oudstrijders met hun vaandels, klokgelui, ‘a busty diva’ die Passionen van J.S. Bach brengt maar ook de Koninklijke fanfare de Verenigde Vrienden wordt opgetrommeld. Die als slotstuk het Belgisch volkslied, de Braban\u00e7onne spelen moeten spelen: <\/p>\n\n\n\n

‘O dierbaar Belgi\u00eb<\/p>\n\n\n\n

O heilig land der vaad’ren<\/p>\n\n\n\n

Onze ziel en ons hart zijn u gewijd.<\/p>\n\n\n\n

Aanvaard ons kracht en het bloed van onze adren,<\/p>\n\n\n\n

Wees ons doel in arbeid en in strijd.<\/p>\n\n\n\n

Bloei, o land, in eendracht niet te breken;<\/p>\n\n\n\n

Wees immer u zelf en ongeknecht,<\/p>\n\n\n\n

Het woord getrouw, dat ge onbevreesd moogt spreken:<\/p>\n\n\n\n

Voor Vorst, voor Vrijheid en voor Recht. (x3)’ <\/p>\n\n\n\n

De pastoor grijpt in en laat daaropvolgend de Vlaamse leeuw in zijn kerk weergalmen.<\/p>\n\n\n\n

<\/h2>\n\n\n\n

Het Woord van God tijdens de uitvaart van Godfried:<\/h3>\n\n\n\n

In die tijd zei iemand uit het volk tegen Jezus: ‘Meester, zeg aan mijn broer dat hij de erfenis met mij deelt.’ Maar Jezus antwoordde hem: ‘Man, wie heeft Mij over u tot rechter of verdeler aangesteld?’ En Hij sprak tot hem: ‘Pas op en wacht u voor alle hebzucht! Want geen enkel bezit, \u2013 al is dit nog zo overvloedig \u2013 kan uw leven veilig stellen.’<\/p>\n\n\n\n

Hij vertelde hun de volgende gelijkenis: ‘Het land van een rijk man had een grote oogst opgeleverd. Daarom overlegde deze bij zichzelf: ‘Wat moet ik doen? Ik heb geen ruimte om mijn oogst te bergen.’ En hij zei: ‘Dit ga ik doen: ik breek mijn schuren af en bouw grotere: daarin zal ik dan heel mijn rijkdom aan koren bergen. Dan zal ik tot mijzelf zeggen: Man, je hebt een grote rijkdom liggen, voor lange jaren; rust nu uit, eet en drink en geniet ervan!’ Maar God sprak tot hem: ‘Dwaas! Nog deze nacht komt men je leven van je opeisen; en al die voorzieningen die je getroffen hebt, voor wie zijn die dan?’ Zo gaat het met iemand die schatten vergaart voor zichzelf, maar niet rijk is bij God.’ <\/p>\n\n\n\n

Lucas 12:13-21<\/p>\n\n\n\n

<\/p>\n\n\n\n

Het voorlezen van deze parabel zorgt voor verontwaardiging en zal de pastoor achteraf duur komt te staan: Mia zal het beiaard-commitee waar Frie bestuurslid van was niet willen steunen. “Ik investeerr niet in uw sekte maarr Champagne kunt ge nu krijgen se.” De pastoor van Wolfsdonk wordt opgelegd een aparte mis te doen voor de notaris, niet samen met ander overleden parochianen die week. De Eerwaarde weigert dat, krijgt Mia’s uitbrander over zich en zij laat hem overplaatsen naar een andere parochie. <\/p>\n\n\n\n

TEKST DOOR E.H. HUUB GERRITS.<\/strong> <\/p>\n\n\n\n

Godfried Van Kerckhoven heeft van 1959 tot 1998 een succesvol notariaat uitgebouwd in Aarschot.  Een notaris die erg gewaardeerd werd om de tijd die hij nam om naar mensen te luisteren, hen steeds goede en wijze raad wist te geven, ook iemand die geen onderscheid maakte tussen rijk en arm, doodeerlijk was tegenover iedereen. Hij hield niet van gesjoemel. Hij werd vooral geapprecieerd om zijn eenvoud en zijn openhartigheid. Hij was een erg belezen man, die bleef studeren en ook elke maand tot voor kort deelnam aan de maandelijkse studiekring in Leuven. Hij had als notaris ook een intens warme band met zijn opvolger notaris Michiels. Notaris Van Kerckhoven zette zich ook met onverdroten ijver in voor het verenigingsleven, voor de fanfare, voor de Oudstrijdersbond, voor ziekenzorg. Hij vond het niet beneden zijn waardigheid om zieken te vervoeren naar hun bestemming. Voor zijn kinderen was hij veeleisend en streng. Hij was trots en fier dat ze hun weg gevonden hebben doorheen het leven. Hij kon tijd maken voor zijn kleinkinderen. Dat waren zijn oogappels. Wanneer ze bij hem over de vloer kwamen, glunderde hij van genoegen en straalden zijn ogen van geluk.  Godfried was voor velen een goede rentmeester, een bekwame rechter en een eerlijke bemiddelaar.  Hij heeft op deze aarde geen schatten verzameld voor zichzelf.  Wij blijven achter met wondermooie herinneringen aan een edel mens, die schitterde door zijn eenvoud en minzame glimlach, door zijn stralende warmte en door zijn ongedwongen hartelijkheid en diepmenselijke wijsheid. <\/p>\n\n\n\n

E.H.  Gerrits<\/strong> – Aarschot – 2013<\/p>\n\n\n\n

Vertaling van voorgaande tekst<\/strong>: <\/p>\n\n\n\n

TEXTE SUIVANT PAR LE P\u00c8RE HUUB GERRITS.<\/strong> De 1959 \u00e0 1998, Godfried Van Kerckhoven a dirig\u00e9 de main de ma\u00eetre une \u00e9tude de notaire \u00e0 Aarschot. Tr\u00e8s appr\u00e9ci\u00e9 parce qu’\u00e0 l’\u00e9coute des gens, il donnait toujours des conseils avis\u00e9s et ne faisait pas de diff\u00e9rence entre riches et pauvres, incroyablement honn\u00eate envers tout le monde. Il n’aimait pas les faux semblants,  il \u00e9tait surtout appr\u00e9ci\u00e9 pour sa grande simplicit\u00e9 et ses qualit\u00e9s de coeur. C’\u00e9tait un homme lettr\u00e9, qui continuait \u00e0 \u00e9tudier.  Me Van Kerckhoven s’impliquait avec beaucoup de rigueur et de vigueur dans la vie soci\u00e9tale. On ne faisait pas appel en vain \u00e0 sa g\u00e9n\u00e9rosit\u00e9.   Pour ses enfants il \u00e9tait exigeant et s\u00e9v\u00e8re.  Il \u00e9tait fier qu’ils aient trouv\u00e9 leur chemin dans la vie.  Il consacrait beaucoup de temps \u00e0 ses petits enfants qu’il adorait. Il n’a pas cherch\u00e9 \u00e0 s’enrichir.  Nous gardons de lui le souvenir d’un \u00eatre noble et profond\u00e9ment humain. Le P\u00e8re Gerrits <\/strong>– Aarschot – 2013<\/p>\n\n\n\n

\"Deze<\/figure>\n\n\n\n

dodenbel van Frie<\/strong><\/p>\n\n\n\n

Tijdens zijn jeugdjaren vergezelt Frie de pastoor-deken van Aarschot, om de overledenen te zegenen. Voor de laatste sacramenten is het te laat. God heeft het ondertussen overgenomen. Frie symboliseert God door de straten van Aarschot al luidend zijn dodenbel.
Naar het einde toe haalt Frie deze dodenbel terug boven, om Mia op te roepen als hij iets nodig heeft!<\/p>\n\n\n\n

Volgende tekst door Zijne Excellentie Gunnar Riebs<\/strong>.<\/p>\n\n\n\n

Ik vergezelde wijlen Z.E.Heer Jos Goor bij het dragen van de communie. Aanvankelijk gingen we te voet. Later met de wagen en Notaris Van Kerckhoven was chauffeur. Het was telkens een plechtig moment.
“Gij zijt priester in eeuwigheid”, zegt de psalmist. Iets van die eeuwigheid hing altijd over Mijnheer Goor, zoals men hem gemeenzaam aansprak.
Voor de ziekencommunie was Mijnheer Goor in priestertoog – die hij overigens zijn hele leven dagelijks gedragen heeft- en verder superplie, stola, schoudervelum en baret. Onder het schoudervelum het Allerheiligste, opgeborgen in een pyxis.
De priester zat naast de notaris, ik achteraan  met corporale in een bursa en klaar om de deur van de wagen te openen.
In de huizen waar we de communie brachten, was de tafel als een altaar: een prachtig tafelkleed,kruisbeeld met twee brandende kaarsen.
Verder twee bekers, een eerste met wijwater met palmtak. “Heer, zegen dit huis en al zijn bewoners” – zo begon de priester- en zegende met wijwater.
De andere beker met gewoon water voor de ablusie, na het uitreiken van de communie.
Op een schotel lagen een paar fijne sigaren voor Mijnheer Goor en – tot mijn grote vreugde – een muntstuk voor mij.
Notaris Van Kerckhoven had een lijstje met de adressen, want uit eerbied voor de aanwezigheid van God zelf in het Allerheiligste,   gebeurde de hele tocht in stilte. Ik besef echt wel dat -wanneer men dit vandaag leest- het een verhaal is uit een andere eeuw, letterlijk en figuurlijk.<\/p>\n\n\n\n

Gunnar Riebs, Consul-Generaal (H) van de Slovaakse Republiek.<\/strong><\/p>\n\n\n\n

<\/p>\n\n\n\n

\"\"<\/figure>\n\n\n\n

Zijne Excellentie Gunnar Riebs, Prins Karel Graaf van Vlaanderen en E.H. Jos Goor<\/strong> (1979)<\/p>\n\n\n\n

De in zwart soutane geklede Eerwaarde was in Aarschot gekend als ‘de vliegende cigaar’. Al rokend reed Eerwaarde Heer Goor dagelijks door Aarschot met zijn groene Honda bromfiets. Regelmatig komt hij polshoogte nemen over het notariaat en het gezin van Frie. Frie spreekt de Eerwaarde aan met “Meniejer Goewer” en overhandigd hem een kist cigaren. <\/p>\n\n\n\n

\n

Quand il s’agit d’argent, tout le monde est de la m\u00eame religion. <\/p>\nVoltaire (1694-1778)<\/em><\/cite><\/blockquote>\n\n\n\n

\"\"<\/figure>\n\n\n\n

Deze 19de eeuwse gravure van de Onze-Lieve-Vrouwekerk Aarschot hing in het kantoor van Frie<\/strong><\/p>\n\n\n\n

<\/p>\n\n\n\n

<\/p>\n\n\n\n

\n