<<< Woord vooraf
Pieter haalt herinneringen op aan de man die zijn vader was, maar bij de Aarschottenaars bekend werd als notaris. Verteller Pieter is gefascineerd door familieverhalen uit andere tijden, ontrafelt ze en verweeft de losse draden tot nieuwe verhalen. Daarbij gaat hij altijd uit van concrete gebeurtenissen – dat kunnen anekdotes zijn, en snijdt aan de hand van foto’s, familiale tradities aan. Het deed zijn vader pijn dat zijn kleinkinderen zich weinig aan hem zouden herinneren. Pieter is vastbesloten om de herinnering aan zijn vader levend te houden.
“Wie het verleden weggooit, verarmt het heden.”
“Eine Erinnerung ist noch keine Erzählung. Soll sie das werden, beginnt die Fiktion.” – Edgar Selge
Aan Roxane, William, Marise en Clément.
Voor het aanzetten het verhaal over mijn vader te schrijven wil ik in het bijzonder danken: Josée Lehon kunsthistorica, Christine Sas kunsthistorica en André Matthijssens fotograaf.
Pieter